วันอาทิตย์ที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2554



Chut Noon Ae By Kang Sung Min  
 

ทำไมหัวใจของฉันเต้นแรงจังเลย
ทำไมความคิดของฉันจึงเลวร้ายเหลือเกิน
ฉันกำลังจะตาย
วันแล้ววันเล่า
ไม่รู้เลยว่าเมื่อไรมันจะจบลงสักที
ทำไมฉันถึงเดินทางไปโดยไม่มีจุดหมายที่แน่นอนเช่นนี้
ทำไมฉันจึงลังเลที่จะพูด ในสิ่งที่ฉันอยากจะพูด
ไม่ว่าสิ่งที่เป็นความรัก โชคชะตา  เหตุการณ์ในชีวิตแม้ ...
จะจางหายไปทั้งหมดในวันข้างหน้าของการจากลา
ฉันกลัวที่จะเสียคุณไป
กลัวที่จะเดินผ่านไปโดยไม่มีคุณ
โปรดอย่าปฏิเสธหัวใจของฉัน
ฉันถูกทำลายด้วยแรกพบของคุณ
นี้หัวใจของฉันทำอะไรไม่ถูกเลย
เหมือนคนโง่เง่า
ทำให้คนร้องไห้คร่ำครวญ
ทำไมมันจึงจะเริ่มค่อยๆจางหายไป
ทำไมหัวใจของฉันจึงทรมานมากขึ้น น้ำตาล่วงไหลในขณะที่ฉันถอนหายใจลึกอย่างเจ็บปวดรวดร้าว
มัน ก็ไร้ประโยชน์ในวันข้างหน้าของการจากลา
คุณเป็นเหมือนสายลมชั่วคราว ผ่านไปจากฉันโดยไม่มีร่องรอย
โปรดอย่าปฏิเสธหัวใจของฉัน
ฉันถูกทำลายด้วยแรกพบของคุณ
นี้หัวใจของฉันทำอะไรไม่ถูกเลย

ถ้าหิมะนี้เคยหยุด
สิ่งที่เป็นความทรงจำ
หัวใจของฉันก็สามารถสงบลงได้
จะกระจายเหมือนหิมะลอย


 
ความทรงจำของฉัน คุณจะล่องลอยไปไม่กลับ
เช่นเดียวกับการเปลี่ยนแปลงของฤดูกาล
ฉันจะจำมันไว้ในชีวิตต่อไปได้หรือไม่
ฉันถูกทำลายด้วยแรกพบของคุณ


เหมือนคนโง่เง่า
หัวใจของฉันร่ำร้อง
ทำให้คนร้องไห้
เมื่อเวลาผ่านไป
หัวใจของฉันก็สามารถสงบลงได้
มันจะถูกฝังอยู่ในหิมะลึก
หัวใจของฉันยังคงเผาไหม้ด้วยความปรารถนา
ความทรงจำของฉันกับคุณ
จะเก็บไว้จนลมหายใจสุดท้ายของฉัน
มันจะถูกแกะสลักลึกลงไปในหัวใจของฉัน